Je krijgt een compliment voor een geleverde prestatie en denkt: ‘Je moest eens weten dat ik hier helemaal niet toe in staat ben! Ik heb geluk gehad en het toeval heeft ook een handje geholpen.’ Maar je zegt dit niet hardop en daardoor voel je je een bedrieger. En dat is de start van de vicieuze cirkel waarin iemand bang is nooit meer zo’n prestatie te kunnen leveren en daar door de stress een volgende keer vaak ook niet meer toe in staat is. Maar hij kan het wel. Hij heeft bewezen over de nodige vaardigheden en capaciteiten te beschikken, vaak zelfs in grotere mate dan nodig is. Hij voelt zich een bedrieger, maar is er geen!
Hoe komen mensen zo onzeker?
In haar boek heeft Marjo Crombach onder andere gekeken naar hoe mensen hun angst te mislukken verborgen proberen te houden en naar de disbalans in hun onderstroom.
|